سوباتان

یلاق سوباتان(سووتون) یکی از زیبا ترین مناطق ییلاقی کشور است که در 22 کیلومتری ضلع غربی شهر لیسار از توابع شهرستان تالش در استان سرسبز گیلان و  36 کیلومتری شمال غرب شهر تالش (هشتپر) و 21 کیلومتری جنوب شرقی دریاچه نئور واقع شده است که از شرق به جنگلهای انبوه تالش (لیسار) ، از غرب به ییلاقات اردبیل و دریاچه زیبای نئور ، از شمال به رود خانه خروشان لیسار و ییلاقات خطبه سرا و از جنوب به مناطق ییلاقی آسبومار جوکندان متصل است .
این شهرک زیبای ییلاقی محل سکونت صدها خانوار لیساری است که در فصول بهار و تابستان و بخشی از پائیز ، در آن مسکن می گزینند. این محل از چشمه های پر آب و بسیار خنک و هوای عالی برخوردار بوده و دارای زمینهای سرسبز پوشیده از چمن است . در داخل و اطراف سوباتان گورستان های متعددی از هزاران سال پیش تا کنون وجود دارد که نشان از تاریخ و تمدن کهن این سرزمین دارد . کشف دو گور کلان سنگی در قوری دره و محله نومندانیها این ادعا را اثبات می کند .

در مرکز سوباتان حفره هایی وجود دارد که سیلابهای اطراف را در خود فرو می برد و شاید به همین دلیل سوباتان به این نام شهرت پیدا کرده است . نظریه دیگر معتقد است سو در زبان تالشی بمعنی گلپر و اتون بمعنی محل هموار و صافی که اطرافش بلند و برجسته است ، بنابراین به دلیل رویش فراوان گلپر در این منطقه تالشها نام این ییلاق زیبا راسواتون یا  سووتون گذاشته اند . در حالی که دمای شهرهای مختلف گیلان ، مرطوب ترین استان کشور به ندرت به کمتر از یک درجه بالای صفر می رسد ، در ارتفاعات سوباتان(سووتون) که 1900 تا 2500 متر از سطح دریا ارتفاع دارند ، تابستان هم لکه هایی از برف دیده می شود و به همین دلیل اواخر پاییز ساکنین آن که اکثراً دامدار هستند به جنگل های دامنه البرز و سواحل خزر (لیسار)کوچ کرده و فقط 3 خانوار در روستای ییلاقی هونیش باقی می ماند . ساری داش (سنگ زرد) ، آلچالق (پارک طبیعی درختان آلوچه وحشی) ، هاچا داش (جایی که نوک کوه بصورت دوشاخه در آمده) ، چمنزار وسیع بیده پشت ، غار طبیعی گنجخانه ، بازاچه سنتی ، موزه مردم شناسی عشایری ، چشمه باتمان بولاق بین سوباتان(سووتون) و آسبومار و ییلاقات بالادستی ساری بولاق و چم چمی و باغداگول (محل اقامت ایل شاهسون اردبیل) و دریاچه زیبای نئور از نقاط جالب و دیدنی این منطقه می باشد . این منطقه ییلاقی فاقد برق و گاز بوده و علیرغم تغییرات بافت سنتی در مرکز سووتون(سوباتان) ، هنوز صدها خانوار دامدار و عشایر بصورت سنتی و با حفظ فرهنگ بومی در سیاه چادرها (پوری) و خانه های کاهگلی و کلبه های چوبی در روستاهای اطراف سووتون(سوباتان) به شغل شریف دامداری مشغول هستند . ییلاق سوباتان(سووتون) به دلیل ویژگیهای خاص طبیعی مورد توجه توریستهای طبیعت گرد قرار گرفته و سالانه هزاران توریست داخلی و خارجی از این منطقه زیبا بازدید میکنند . سوباتان(سووتون) هتل و اقامتگاه رسمی ندارد و مردم خونگرم منطقه در خانه های خود از این مسافران پذیرایی می نمایند.